คงไม่อาจปฎิเสธได้ว่าวิกฤติเศรษฐกิจโลกมีผลกระทบทั่วไป ไม่เว้นแม้แต่สหกรณ์ นับแต่กลางปี 2551   เรื่อยมาถึงสิ้นปี วิกฤติเศรษฐกิจโลกถดถอยลงอย่างน่าตกใจมากเป็นประวัติการณ์ กระทบต่อทุกภาคส่วนธุรกิจ มีการปลดหรือให้ออกคนงาน สินค้าราคาแพง ประชาชนกำลังซื้อถดถอย สถาบันการเงินขาดเสถียรภาพ ขณะนี้ยังมองไม่เห็นว่าเมื่อไรจะฟื้นตัว แถมซ้ำเติมจากวิฤกติการเมืองที่ร้อนแรงเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ ซึ่งไม่สามารถคาดเดาว่าจะเป็นเช่นไร และเมื่อใดจะแก้ไขได้ ล้วนมีผลต่อระบบเศรษฐกิจทั้งสิ้น
               หากพิจารณาขบวนการสหกรณ์ไทยในเชิงปริมาณแล้วจะเห็นว่า ท่ามกลางเศรษฐกิจไทยที่ยังไม่ฟื้นตัวและยังขาดเสถียรภาพที่มั่นคงนั้น จำนวนสหกรณ์ของไทยกลับมิได้ลดน้อยถอยลงแต่อย่างใด การจดทะเบียนเป็นสหกรณ์เพิ่มเติมให้มีปริมาณมากขึ้นยังคงดำเนินต่อไป ปัจจุบันจำนวนสหกรณ์ไทยที่จดทะเบียนมีถึง 1.3 หมื่นสหกรณ์ ด้วยจำนวนสมาชิก 10 ล้านคนเศษ ซึ่งประมาณกันว่า หากครอบคลุมไปถึงภายในครัวเรือนสมาชิกด้วยแล้ว บทบาทของสหกรณ์ที่จดทะเบียนนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับชีวิตประชาชนไทยประมาณครึ่งประเทศเห็นจะได้
             มองผ่านเศรษฐกิจสหกรณ์ออมทรัพย์ในฐานะสถาบันการเงินประเภทหนึ่ง และเป็นภาพใหญ่เศรษฐกิจการเงินของขบวนการสหกรณ์ได้เป็นอย่างดี พบว่า ส่วนใหญ่ยังคงมีอัตราการขยายตัวเพิ่มขึ้นในเชิงบวก แต่เริ่มจะเห็นสัญญาณส่อเค้าลางการถดถอยลงของธุรกิจ จากตัวเลขบ่งชี้ของรายได้ซึ่งแม้จะมีปริมาณเม็ดเงินที่เพิ่มขึ้น หากแต่อัตราการขยายตัวกลับปรับลดลงจาก 23.90 % ในปี 2550 เหลือ 12.27 % ในปี 2551 และมีผลต่อกำไรขยายตัวเพิ่มขึ้นเพียง 13.77% ต่ำกว่าการขยายตัวเพิ่มขึ้น 14.79% ในปี 2550 เพียงเล็กน้อย และส่งผลให้ทุนของสหกรณ์ขยายตัวเพียง 11.06% ต่ำกว่าการขยายตัวเพิ่มขึ้น 15.36%ในปี 2550 ด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตามหากย้อนกลับไปเทียบเคียงกับปีก่อนหน้านี้ พบว่า อัตราการขยายตัวเพิ่มขึ้นของรายได้ กำไร และทุนสหกรณ์ ในปี 2551 ยังสูงกว่าปี 2549-2548